| Spacer wzdłuż Alei Andrássy'ego - poznajemy Terézváros |
Strona 1 z 3 Trasa wycieczki wiedzie wzdłuż alei Andrássy'ego, głównej arterii dzielnicy Terézváros (Miasto Teresy), a zarazem najpiękniejszej ulicy Budapesztu. Dwupasmowa, wysadzana drzewami aleja o długości 2,5 km prowadzi od centrum miasta w kierunku Parku Miejskiego. Wzdłuż ulicy ustawione są rzędy monumentalnych wielkomiejskich kamienic z końca XIX wieku, gdy podjęto decyzję o uczynieniu z niej reprezentacyjnej arterii Pesztu, których eklektyczna architektura nawiązuje w formie do włoskich pałaców z epoki renesansu. W ich wnętrzach mieszczą się nierzadko najważniejsze instytucje stolicy; wiele szanowanych firm międzynarodowych wybrało swoje siedziby w najruchliwszej części alei, między skrzyżowaniem z ulicą Bajcsy-Zsilinsky a placem Oktogon. Wschodnia część ulicy, między Oktogonem a Placem Bohaterów, ma zdecydowanie spokojniejszy, rezydencjonalny charakter - tam mieszczą się liczne ambasady, konsulaty, siedziby stowarzyszeń i partii politycznych. Aleja kończy się pięknym Placem Bohaterów (Hősök tere), za którym rozciąga się Park Miejski (Városliget), kryjący w sobie wiele ciekawych miejsc również wartych obejrzenia. Wycieczkę proponuję, niejako już tradycyjnie, rozpocząć na placu Vörösmarty'ego (Vörösmarty tér), w samym centrum miasta. Mihály Vörösmarty jest autorem hymnu o świadomości narodowej Węgrów, który odczytuje się w najważniejszych dla państwa chwilach. Na środku placu jego imienia stoi pomnik artysty z 1908r., autorstwa Kallósa i Ede Telcsa. U stóp poety widać tam zgromadzony tłum, który symbolizuje połączony wspólną pieśnią naród węgierski. Wyjątkowy charakter i atmosferę placu udało się uzyskać dzięki wystylizowaniu go na XIX-wieczną oazę zieleni wśród wielkomiejskiej zabudowy, zachowując szczególną dbałość o detale architektoniczne. Staromodne latarnie i ławeczki nadają temu miejscu niepowtarzalny urok i styl. Udając się w kierunku wschodnim ulicą Deák Ferenc mijamy po lewej stronie hotel Corvinus Kempinski , który zdaje się wcale nie kontrastować z pozostałą częścią zabudowy mimo nowatorskiej i bardzo nowoczesnej fasady, po czym dochodzimy do słynnego Placu Deák Ferenc, stanowiącego najważniejszy punkt tranzytowy w całym systemie komunikacji miejskiej. Drobne pawilony, jakie zobaczymy przed sobą, to przesiadkowa stacja metra, gdzie połączono wszystkie kursujące po Budapeszcie linie podziemnej kolejki. Pod ziemią znajduje się niewielkie Muzeum Metra, które może bezpłatnie zwiedzić każda osoba posiadająca bilet komunikacji miejskiej. W placówce zgromadzono kilka oryginalnych wagoników pierwszego metra (żółtej linii), a tablice w czterech językach informują nas o historii "Podziemnej Kolei im. Franciszka Józefa". Przy południowej stronie pawilonów metra stojących na Placu Deáka zobaczyć możemy kościół luterański i Muzeum Luterańskie, przyciągające uwagę turystów dostojną i surową bryłą, wyraźnie odcinającą się na tle pozostałej zabudowy. Wzniesiono je w latach 1799-1808 według projektu Mihálya Pollacka. Pierwotnie szczyt kopuły wieńczyła iglica, jednak na skutek błędów popełnionych w czasie budowy trzeba ją było rozebrać, by nie zagrażała bezpieczeństwu wiernych. Kontynuując spacer udajemy się w kierunku północnym, wzdłuż ulicy Bajcsy-Zsilinsky'ego, gdzie po minięciu zielonego skweru Elżbiety należy skręcić w odchodzącą w prawo szeroką miejską aleję. To właśnie Aleja Andrássy'ego, najpiękniejsza ulica Budapesztu. Zaraz na początku alei, po jej południowej stronie, w kamienicy nr 3 mieści się Muzeum Poczty. Urządzono je w zaadoptowanym na ten cel dużym mieszkaniu, dzięki czemu cała wystawa ma niezwykle ciepły i zaciszny charakter. W Muzeum zgromadzono przede wszystkim eksponaty dokumentujące rozwój telekomunikacji z okresu wynalezienia pierwszego telefonu, jest też kilka pamiątek po współpracowniku Tomasza Edisona, Tivádarze Puskásu. Jeśli nie jesteśmy zainteresowani wystawą, proponuję choćby tylko na moment wejść na klatkę schodową, by popodziwiać piękne freski autorstwa Károlya Lotha. Idąc dalej w kierunku wschodnim, po północnej stronie alei ujrzymy przepiękny gmach Opery (Állami Operaház). Za twórcę tego gatunku muzycznego na Węgrzech uważa się Ferenca Erkela, który postanowił zerwać z izolacją kulturalną swojego narodu i stworzył pierwsze dzieła operowe na miarę europejską, zachowując przy tym charakterystyczne elementy tradycji madziarskiej. Pałacyk wybudowano w 1884r. według projektu Miklósa Ybla, który wzorował się na Operze Wiedeńskiej. Warto zwrócić uwagę na przepięknie zdobioną fasadę budynku oraz główny portyk, po obu stronach którego zauważyć można posągu ukazujące Ferenca Liszta i Erkela. Na poziomie pierwszego piętra stoją figury przedstawiające cztery muzy związane z teatrem i muzyką: Erato, Talię, Melpomenę i Terpsychora, zaś statuy piętro wyżej ukazują wielkich kompozytorów europejskich. Operę można zwiedzać, ale wyłącznie z przewodnikiem. Koło wejścia do niej umieszczone są zazwyczaj specjalne drogowskazy dla turystów, wskazujące małą salkę w bocznej ścianie budynku, gdzie kupić można bilety, pamiątki oraz otrzymać więcej informacji na temat samego miejsca. Dokładnie naprzeciwko Opery, po drugiej stronie ulicy (pod numerem 25), wznosi się zbudowany w 1882r. Pałac Drechslera, którego nazwa pochodzi od znajdującej się pierwotnie na parterze kawiarni. Obecnie w budynku znajduje się Narodowy Instytut Baletu, a w planach jest otwarcie nowego hotelu. O dawnej i przebrzmiałej świetności tego gmachu świadczą resztki zdobień sklepień, jakie zobaczyć można przechodząc pod kolumnadą przy wejściu do budynku. |
|||||